“Dali kay nagsugod na!”, sangpit sa akong maguwang dungan kaway sa iyang kamot. “Di man ko kaabot diri.” hinay ko nga pamulong. “Ilis nalang ta. Anhi ka oh. Di ta magsaba kay kasab-an ta’ng Nang Bibi” Milabay ang pipila ka minutos dihang pwerteng tagaktak sa akong singot, nagkurog na sab akong mga tuhod ug hapdos na gyud akong mga kamot. “Pakaaaaakkk!!!” “Hala naunsa man mo diha?!” syagit ni Nang Bibi. Nadakdak ko og naligid ko sa tungoran nila Nang Bibi. Mibangon kog dali-dali. Gipaphaan sa akong maguwang akong sampot nga napuno sa basang yuta. Og sa akong mga kamot akong nakita ang lipak sa bintana nila Nang Bibi. Nalabnot diay kini. Katagakon na sab akong mga luha ug pwerte na nakong pangulba. “Pauli namo sa inyoha! Anhi man gyud mo manan-aw! Ibutang ng kahoy diha kay pailisan ko na sa imong Mama ug Papa.!” pangasaba ni Nang Bibi. “Tana!”. Gibira ko sa akong maguwang pauli. Wa na gyud mapugngi ang pagdagayday sa akong mga luha. Naguol ko sa lipak nila Nang Bibi ug sa pangasaba ...